Tintenkillers is de naam van het kunstenaarscollectief waarmee Rob (Regentag) en Bart (Karakterprints en Lttrvreters samen met Judith Nieken) onlangs zijn gestart. Ieder is op zijn eigen manier al geruimere tijd (professioneel) bezig om kunst in te zetten als verbindingsmiddel tussen doelgroepen. De één gewapend met een pen, old school drukpers; de ander met schaar en knallende 'letterregens'. Bart en Rob ontmoetten elkaar op de school waar ze beiden werkten en met hun gedeelde visie ontstond de "verkering" zoals ze het zelf, zonder al teveel romantisch gedoe, bevestigend benoemen.

Zonder dollen of romantiek: ook als buitenstaander kun je zien dat de twee een echte klik hebben. "Al wordt er ook heus weleens iets van de ander zonder pardon de pan in gehakt, hoor", voegt Bart er nog aan toe. Wanneer we bijvoorbeeld samen aan een collage werken en Rob doet iets dat mij niet aanstaat, dan ga ik er moeiteloos overheen. Dat is juist het mooie van (live) collages maken: je ziet het proces, en eigenlijk begrijp je dan ook beter wat we aan het doen zijn en waarom".

Live werken betekent overigens niet: zomaar maar wat doen. "Er wordt van tevoren goed uitgezocht op welke plek we te werk gaan, wie het publiek wordt en welke materialen we daarvoor willen gebruiken. Het leuke aan die manier van werken is dat je enerzijds heel doelbewust bezig bent en tegelijkertijd inspeelt op hetgeen ter plekke gebeurt. Door gesprekken die we opvangen bijvoorbeeld, kan onze aanpak ineens een hele andere wending gaan krijgen."

De naam Tintenkillers is overigens óók uit het opvangen van zo'n gesprek ontstaan. Terwijl Rob zich toevallig even ophield in STEK, hoorde hij twee mensen met elkaar praten over een middeltje dat vroeger gebruikt werd om over een bestaand stuk heen te "kalken". Iets opnieuw op te bouwen. Wat was die naam ook alweer, vroegen ze zich af. Juist. Tintenkillers (wie kent het nog?). Mooi hoe zo'n naam dus eigenlijk uit een samenloop van toevalligheden ontstaat.

Georganiseerd toeval zou je het dus kunnen noemen, maar waar komen we Tintenkillers dan voornamelijk tegen? "Dat kan écht overal zijn", bevestigt Bart. Op een druk festival met feestende jongelui krijg je andere gesprekken dan tijdens een inspiratiesessie voor ziekenhuispersoneel, om maar een voorbeeld te noemen. Tóch blijkt het kunst in wat voor vorm of situatie dan ook een prachtig middel voor communicatie en groepsdynamiek en dát kun je overal tegenkomen. Tja, en dan nu dus bij Kunst in de bieb. Benieuwd wat voor nieuwe inspiratie dit teweeg gaat brengen.

En qua inspiratie hoeven we niet te vrezen dat het snel ophoudt. De heren zitten boordevol ideeën en zelfs tijdens het gesprek al begint er weer een hoop te borrelen. Eén ding is zeker: daar zullen vast een hoop espresso's mee gemoeid zijn ...

De expositie van Tintenkillers is nog t/m 31 januari te zien bij Kunst in de Bieb in de Stadsbibliotheek.